Acaiptir, bir mümine yakışmaz, ama yine de söyler:
“Falan yakınlık kazandı veya uzaklaştı.”
“Falana dünyalık verildi veya iflas etti.”
“Şu adam zengin oldu veya fakirleşti.”
“İşte şu adam var ya, o büyüdü yahut küçüldü.”
“Şu insanı görüyor musun? İşte o dillere destan oldu yahut unutuldu.”
Daha bunlar gibi birçok sözler. Hepsi dedikodu cinsinden. Bu sözler, bir iman
sahibinin ağzında iyi olmuyor; yakışmıyor. Herkesin kendine has bir karakteri ve
yolu vardır. İman sahibinin de bir yolu olmalıdır.
Acaba iman sahibi bilmezmi ki? Allah (CC) birdir, birliği sever. Her şeyde tek olmayı
diler. Sevilme babında da tek olmayı ister. Kendinden başkasının sevilmesini
istemez. Zaten iki sevgi bir arada olmaz. Hakk’tan (CC) başkası sevilince Hakk (CC)
sevgisi kalmaz. İnsan başka sevgilerle ve çeşitli dedikodularla uğraşınca Hakk (CC)
sevgisi zedelenir.
Her iyilik edene bağlanmak olmaz. Bir başkası sevilince Hakk (CC) sevgisi kalpte
azalır. Allah (CC) Gayûrdur. Orada yalnız kendi sevgisinin bulunmasını ister.
Başka şeyleri üzerinden bir yana at. Başkasını dilinden bırak. Onlara koşmaktan
vazgeç, onların yaptığı iyiliği Hakk’tan (CC) gör. Eğer kuldan görürsen kulu
seversin. Çünkü Peygamberimiz (SAV) şöyle buyurur:
Allah’ın (CC) sevgisine layıksan o seni esirger. Her yandan halkı senden keser. Her
bakımdan O’nu (CC) sevmek için halkın yolunu sana uğratmaz. İşte o zaman Hakk’a
(CC) bağlanabilirsen cümle varlığın Hakk’ın (CC) olur.
Biraz kendini dene, yalnız Hakk’ı (CC) sev. Göreceksin ki yalnız hayrın ve şerrin
sahibi Allah’tır (CC). Bu halinde ilahi bir cezbe gelir, nefsin de yok olur. İlahî
varlığın gayrisi yok olur gider. İşte… o zaman sana hayır elleri açılır. İlk bakışta
dünyalık işler senin için bol olur. Diller seni över. Herkes senin arzun olmadan
yardıma koşar. Ahiret işlerin daha başka olur. Orası senin için tadına doyulmaz bir
yer olur.
Hakk’a (CC) bağlan; ona karşı edepli ol. Seni gözeteni gözet. Sana yar olana sen de
yar ol. Seni seveni sev. Seni çağırana koş. Senin işini yoluna koyana elindekini
harca.
Seni pislikten koruyana yar ol. Ölümden beri olana borçlu ol. Kötülüklerini giderene
minnettar ol. Bir sürü adi vehimlerden seni esirgeyene bağlan. Her şeytan tipinden,
aldatıcı ve cahil arkadaşların elinden kurtaran senin en yakın dostundur. Onu ara!
Etrafını bir sürü yol kesiciler sarmışken seni onların önünden alan, elbette ki en
yakın dostun sayılır; onun yolunu gözet.
Hak ve bir sürü maddi şeyler ve heva birbirine uyabilir mi? Birtakım maddî
kıymetlerin içinde sayılan şeylerle ilahi kuvvetler bir olabilir mi?Ne dünya ile ahiret
birdir ne de değersiz şeylerin önünde ilahi kıymetlerin bir olur. Kendini nerede
görüyorsun? Sen ve bütün varlıklar; ilk, son, iç ve dış hepsinin gidişi Hakka’dır (CC).
Bütün kalpler onun için atar. Bütün ağırlıklar Hakk (CC) canibindedir. Bütün
iyilikler oradan gelir.